جذب آرسنیک (III) با استفاده از نانو کامپوزیت پلی تیوفن/ Fe2 O3 سنتز شده در محیط آبی/ غیر آبی

پلی تیوفن و نانوکامپوزیت‌های آن با روشپلیمریزاسیون اکسایشی شیمیایی مونومر تیوفن با استفاده از کلریدآهن (III) به عنوان اکسیدانت و پلی وینیل پیرولیدون به عنوان سورفکتانت در محیط آبی/غیر آبی تهیه شد. پلی تیوفن و نانوکامپوزیت‌های آن از نظر مورفولوژی، نوع گروه‌های عاملی سطحی و ساختار کریستالی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف مادون قرمزفوریر(FTIR) و پراش اشعه ایکس(XRD) مشخصه‌یابی شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی محصولات، مورفولوژی سطحی متفاوتی را در حضور پلی وینیل پیرولیدون و نانو ذره اکسید آهن نشان دادند. نتایج نشان داده شده از طیف سنج مادون قرمز بیانگر آن است که شدت پیک‌ها به نوع سورفکتانت بستگی دارد. پیک های اضافی در منحنی XRD و افزایش شدت پیک های پلیمر، وجود نانو ذره اکسید آهن را در ساختار پلیمری نانوکامپوزیت-های پلی تیوفن نشان داد. هدف بعدی این مطالعه بررسی ویژگی‌های جذب سطحی پلی تیوفن و نانو کامپوزیت‌های آن در حذف یون آرسنیک (III) در محیط آبی است. جذب یون آرسنیک (III) در سیستم ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت و شرایط بهینه pH = 6، مقدار جاذب 1/0 گرم و زمان تماس کمتر از 40 دقیقه بدست آمد. تطابق داده‌ها با خطوط ایزوترم و معادلات سینتیک نشان داد که معادله لانگمویر و سینتیک شبه درجه دوم تطابق بهتری با داده‌ها دارند.